Parafia w Parznie otrzymała tytuł Najświętszego Serca Pana Jezusa wraz z wybudowaniem obecnego kościoła na pocz. XX wieku (poprzednia, drewniana świątynia, która spłonęła w 1907 roku nosiła tytuł Wniebowzięcia NMP – pamiątką po nim jest fresk ukazujący scenę Wniebowzięcia Matki Bożej, znajdujący się nad bocznym ołtarzem w nawie zachodniej obecnego kościoła). Obecny wizerunek wskazujący na głównego patrona nowej świątyni to rzeźba Jezusa wskazującego na swoje serce, znajdująca się na szczycie głównego ołtarza w prezbiterium. Podobna rzeźba znajduje się nad główną bramą kościoła.

            Kult Najświętszego Serca Jezusowego pochodzi z objawień prywatnych, których doświadczyła francuska zakonnica ze zgromadzenia wizytek – św. Małgorzata Maria Alacoque (1647-1690). Małgorzata miała kilka widzeń od 1673 do 1675 roku, w których Jezus ukazywał się jako trzymający serce na dłoni. Serce to płonęło, było zwieńczone krzyżem, otoczone koroną cierniową i przebite włócznią, a z jego rany wypływała krew. Jezus tłumacząc ten symbol miał powiedzieć do Małgorzaty: Moje Boskie Serce płonie tak wielką miłością ku ludziom, że nie może utrzymać dłużej tych gorejących płomieni, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie je rozlać za Twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi skarbami. Oddawanie czci Najświętszemu Sercu Jezusa jest w istocie uwielbianiem miłości Boga do człowieka – miłości, która oddała życie, aby człowiek mógł być zbawiony. Jest to miłość, która nigdy się nie wyczerpuje, a Serce Boże jest zawsze otwarte dla każdego i gotowe, aby wszystkim okazać miłosierdzie.

            W kościele istnieją cztery formy kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa:

  1. Obraz Najświętszego Serca Jezusa – jeden z najbardziej znanych wizerunków przedstawiających Pana Jezusa, wskazującego na swoje serce z ornamentami wg objawień udzielonych św. Małgorzacie
  2. Litania do Najświętszego Serca Jezusowego, zawierająca 33 wezwania do Serca Jezusa, mówiące o Jego przymiotach i nawiązujące do męki i śmierci na krzyżu
  3. Uroczystość NSJ – obchodzona w piątek po zakończeniu oktawy Bożego Ciała. Warto przy tym dodać, że w Kościele są obchodzone tylko trzy święta inspirowane objawieniami prywatnymi: Boże Ciało (ustanowione na prośbę Jezusa, którą wyraził w objawieniach św. Juliannie Cornillon w XIII wieku), Święto Serca Jezusowego i Święto Bożego Miłosierdzia (w wyniku objawień św. Faustyny Kowalskiej). W naszej parafii, ze względu na Święto Patronalne, Uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego jest dniem głównego odpustu parafialnego.
  4. Nabożeństwo dziewięciu pierwszych piątków miesiąca – Jezus złożył obietnicę, że każdy, kto przynajmniej raz w życiu przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków miesiąca przyjmie Komunię Świętą w intencji wynagradzającej za grzechy swoje i świata – odejdzie z tego świata w stanie łaski uświęcającej.

Ponadto Jezus złożył dwanaście obietnic wszystkim, którzy będą praktykowali i rozpowszechniali kult Jego Najświętszego Serca:

  1. Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.
  2. Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
  3. Będę ich pocieszał we wszystkich ich strapieniach.
  4. Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci.
  5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia.
  6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia.
  7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
  8. Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości.
  9. Błogosławić będę domy, w których obraz mego Serca będzie umieszczony i czczony.
  10. Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych.
  11. Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i na zawsze w Nim pozostaną.
  12. Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca mojego, że wszechmocna miłość moja udzieli tym wszystkim, którzy komunikować będą w pierwsze piątki przez dziewięć miesięcy z rzędu, łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski mojej ani bez sakramentów i że Serce moje stanie się dla nich bezpieczną ucieczką w godzinę śmierci.